مصاحبه سالومه

يش از هر چيز، مي شه بگي چرا گفتگوي اينترنتي را به گفتگوي صدايي يا تصويري ترجيح مي دي؟ دليل اصلي اش اين هست كه من كلاً با نوشتن راحتم. رپ رو هم به خاطر جنبه ي سنگين نوشتاريش به خودم نزديك دونستم. من خودم رو موزيسين نمي دونم. فقط يه نوچه نويسنده شايد باشم. از نظر راحت نبودن با دوربين و كلاً شهرت هم بيشتر به نويسنده ها شبيه هستم تا به موزيسين ها. در حفظ عقايد و راهي كه دارم مي رم هم، مصاحبه ي نوشتاري، بهترينه. چند سالته و از چه زماني به موزيك رپ يا هيپ هاپ علاقه مند شدي؟ بيست سالگي رو چند ساله رد كرده ام. هيپ هاپ خيلي وقته كه تو زندگي ام بوده؛ ولي هيچ وقت فكر نكرده بودم كه خودم بخوام روزي بخونم. يه سري اتفاقات من رو به اين راه كشوند و ديدم كه دارم مي نويسم و مي گم و چه راه خوبيه براي زدن حرف دل! اسم واقعي يا غير هنري ات مريمه. چرا اسم �سالومه� رو براي امضاي هنري ات استفاده مي كني و تفاوت بين �مريم� و �سالومه� چيه؟ از بچگي كه كارهاي مثلاً هنري انجام مي دادم، تخلصم رو گذاشته بودم سالومه. هم به خاطر اين كه سالومه ي اسكار وايلد رو خونده بودم و تضاد اخلاقي �مريم� و �سالومه� برام جذاب بود. فكر مي كردم بخش خجالتي و تو لك خودي كه دارم مريمه و بخش معترض و كله خَرم سالومه است. يه همچين تعبيرهايي پيدا كرده بودم. و هم اين كه نويسنده ي آلماني لو سالومه رو خونده بودم تازه و تحت تأثير افكار اون بودم. در كل اين مجموعه ها باعث شد اسم سالومه در همه ي كارهام باشه و وقتي رپ رو هم شروع كردم، خود به خود سالومه شد اسمم. خودت رو بيشتر خواننده ي رپ مي دوني يا ديوارنگار؟ من خودم رو اصلاً ديوارنگار نمي دونم. الان هم خيلي وقته اسپري به دست در خيابونا راه نيفتاده ام. آخرين ديوارنگاره ام رو يك سال پيش كشيدم. اسكچ زياد دارم و هنوز هم كار مي كنم روي كاغذ. شايد هم دوره ي گذراييه و دوباره بيفتم تو خيابونا. ولي در كل روي گرافيتي اون قدر وقت نگذاشتم كه خودم رو گرافيتي كار بدونم. فقط تأكيد دارم كه با حروف فارسي نوشته بشه و سبك هاي فوق العاده اي هم مي شه در آورد با الفباي فارسي. مخصوصاً كه هنر خطاطي با اين حروف در دنيا جاش رو داره. من خودم رو رَپر هم زياد نمي دونم. هيپ هاپ سبك زندگيه. اگه بگم رپرم، زود در اون سبك زندگي خلاصه مي شم و همه يه تصويري از من در ذهنشون مياد كه درست نيست. من سبك زندگي ام گلچيني از جنبش ها و عقايد مختلفه كه نتيجه ي بحران ها و جستجوهاي سال هاست كه اكثر آدم ها در سنين خاصي دارند. رپ براي من يه وسيله براي بيان خودمه. اما همون قدر كه از نوشتن ليريك رپ و خوندنش لذت مي برم، از نوشتن ستون ماهيانه در مجله يا نوشتن داستان كوتاه هم لذت مي برم. هيپ هاپ خيلي از چيزايي كه براي زندگي مي خوام، داره؛ ولي خيلي چيزا رو هم نداره. اگه بگم رپرم، بيان اشتباهيه. به نتيجه مي رسيم كه چيزي نيستم! فكر كنم اين شكسته نفسي بيشتر به �مريم� برمي گرده تا سالومه! شايد هم جزو سياست هاي عميق سالومه باشه! بر خلاف خيلي از خواننده هاي رپ كه مسائل شخصي و خانوادگي شون رو دست مايه ي كارهاشون قرار مي دن، تو بيشتر توي آهنگ هات، روي موضوعات اجتماعي و انساني تمركز مي كني. براي مثال آهنگ �مخلوق زيبا� كه درباره ي زن و تن فروشيه و يا آهنگي كه درباره ي جنگ خوندي. مي شه درباره ي انتخاب موضوعاتت و سبك نوشتنت بيشتر توضيح بدي؟ كم تر دوست دارم شخصي بشم. دوست ندارم روي من تمركز بشه و در مركز كاري باشم. از اون آدم هاي پشت صحنه اي هستم. براي همين هم تا جايي كه ممكنه شخصي نمي شم و نظرم رو كلي مي گم. از گفتن كلمه ي �من� خوشم نمي آد در آهنگا. چيزهايي رو كه به نحوي ذهنم رو مشغول مي كنه، بهشون سر و سامان مي دم و بر اساس يه سناريويي كه ترجيح مي دم ابتكاري باشه، جلو مي رم. مثلاً بعد از حمله آمريكا به عراق كه خواستيم راجع به جنگ آهنگ بگيم. نخواستم مثل همه بگم واي بچه هاي كوچيك بي پدر موندند و واي كه چه قدر جنگ بده و صلح چقدر خوبه. بلكه از اين واقعيت كه جنگ در هر صورت بخشي از وجود انسانيته، جلو رفتم. در آهنگي كه با غوغا خونديم (مخلوق زيبا) باز ديدگاه من مثل همه نبود كه مي گن واي بيچاره زن هاي خيابوني كه جبر زندگي اون ها رو به اين روز انداخته. بلكه گفتم ظاهر رو نبينيم. زني كه به ظاهر بدكاره هست، ممكنه تأثير اون كارها به اعماقش نفوذ نكرده باشه و شكل درونش پاك باشه. همين طور مي تونه نباشه و واقعاً انتخاب هايي كه خودش آگاهانه كرده، اون رو به اين روز انداخته باشه. از اين ور كساني كه به ظاهر نجيب هستند ممكنه شكل درونشون زشت تر از هر فاحشه اي باشه. تا وقتي پرده بدن جلوي چشممون رو گرفته، حق نداريم راجع به درون انسان ها قضاوت كنيم. خلاصه اين كه راجع به موضوع هايي كه مي خواهيم بخوانيم فكر مي كنم و اول زاويه ديدم رو تثبيت مي كنم و بعد بر اساس اون مي نويسم. آهنگ �مأيوس نشو� كه با شيرعلي، خواننده ي رپ ساكن آلمان كار كردي، پارسال جايزه ي بهترين آهنگ رپ رو در مسابقه ي موسيقي زيرزميني در ايران برد. ممكنه درباره ي همكاري ات يا هم خواني ات با گروه ها يا خواننده هاي ديگه بيشتر توضيح بدي؟ آيا با خواننده هاي غيرايراني هم كار مشترك انجام مي دهي؟ تا حالا غير از يكي از دوستان رپرم در تركيه، فقط با ايراني ها كار كردم. البته تعدادشون اندكه. دوست دارم با كسي بخونم كه واقعاً بينشي داشته باشه. نه اين كه بينش هاي مشابه داشته باشيم؛ حتي ممكنه كاملاً مخالف باشيم؛ ولي بايد يه نور آگاهي از كاري كه داره انجام مي ده در اون شخص ببينم. علاوه بر اين كه از نظر فني هم خيلي مبتدي نباشه. البته اين جنبه اون قدر مهم نيست؛ چون مهارت با تكرار به دست مي آد؛ اما بينش و آگاهي نه. متأسفانه اين چيزي هست كه در رپرهاي نسل جديد ايران اصلاً مشاهده نمي كنم. هم سن و سال هاي ما هم انگار غيبشون زده. تا به حال غير از شيرعلي كه يك آلبوم با هم بيرون داديم، با غوغا، هيچكس، تهم و يك رپر ايراني در هلند به اسم محسن همكاري كردم. در حال حاضر روي چه آهنگي كار مي كني؟ يه كاور از everlast. مشكلات يك خواننده ي رپ در ايران چيه؟ از تجربه هاي شخصي خودت بگو. يكي از مشكلات اينه كه مجبورم دو چهره در جامعه داشته باشم. مخصوصاً اين اواخر كه رپ فراگير شده و متأسفانه چيزهايي كه شنيده مي شه، خيلي سطح پايينه. مثلاً در محيط كار دوست ندارم راجع به اين جنبه خودم چيزي بگم و كسي نمي دونه. اگه بگي تو كار موسيقي هستي، اول مي گن چه سازي مي زني و بعد كه مي فهمن مي خوني، با ترديد سر تكون مي دن و خداي نكرده اگر بفهمند با رپ رابطه اي داري، مي گن همينايي كه تند تند حرف مي زنن و حرف هاي زشت مي گن؟ خودم گاهي خجالت مي كشم از اين كه بگم رپ. وجهه خوبي نداره و الان به جايي رسيده كه نمي شه با توضيح دادن و برهان آوردن، بگي آقا رپ كه فقط اينا نيست. هيپ هاپ اينه. جوون تر كه بودم چرا، خيلي وقت مي گذاشتم پاي توجيه انسان ها؛ ولي الان فقط ترجيح مي دم براي انسان هايي كه فهم و شعور دارن، اين جنبه ام رو رو كنم. كه تعدادشون كمه ... غير از اين هم چون هيچ وقت علاقه نداشتم به اين كه مشهور بشم يا سي دي هام دست به دست بچرخه. از نظر مجوز و اين چيزا كه اكثر موزيسين ها در اينجا مشكل دارند، من شخصا به مشكلي بر نخوردم. به غير از اينترنت، چه راه ديگه اي براي ارتباط با مخاطبانت يا دوستدارانت داري؟ هيچ راهي ندارم! به زودي مي خوام آلبوم اشتراكيمون با شيرعلي رو كه در آلمان بيرون اومد، در ايران هم پخش كنم. البته هنوز نمي دونم چه طوري. احتمالاً دستي :) به غير از نوشتن آهنگ و خواندن چه مشغوليات ديگه اي داري؟ اين جا ترجيح مي دم فقط از همين مشغولياتي كه نام بردي، بگم. نكته ي خاصي هست كه مايل باشي به آن اشاره كني؟ الان چيزي به ذهنم نمي آد... مريم فعال شد... ما بريم :)